درس‌های زغال ...

‏غربی‌ها توافق پاریس را با این پیش‌فرض پخت و پز کردند که

کشورهای صنعتی دیگر از وابستگی به سوخت‌های فسیلی رها شده‌اند؛

و اقتضای تداوم استعمار است که نباید اجازه داد

سوخت فسیلی موتور پیشرفت دیگران را حرکت دهد.

اما به محض اینکه مشخص شد محاسبات اولیه‌شان

برای عبور از سوخت‌های فسیلی اشتباه بوده

و نتوانسته‌اند انرژی‌های تجدیدپذیر را به اندازه رشد تقاضای انرژی تولید کنند،

همه فلسفه‌هایی که درباره گرم شدن زمین و رفتن برخی کشورها

به زیر آب و انقراض گونه انسان و... بافته بودند ،

وحشیانه و بی‌ملاحظه کنار گذاشتند

و سراغ آلوده‌کننده‌ترین سوخت فسیلی یعنی زغال‌سنگ رفتند

و به ریش همه آنانکه برای نجات زمین !

استحمار شده و موتور پیشرفت‌شان را خاموش کرده بودند ،

خندیدند.

تجارت آزاد هم همین است.

غربی‌ها با حمایت از تولید داخلی به بام پیشرفت رسیدند

و وقتی ماشین‌شان (خرشان؟!) از پل گذشت

و یقین پیدا کردند که کسی را در جهان یارای رقابت با آنها نیست

و به سادگی می‌توانند رقبای ضعیف ‏و نوپا را از دور خارج کرده

و بازارهای جهان را تصرف کنند،

گفتند حمایت‌گرایی خیلی خطای بزرگی بود

که ما مرتکب شدیم

و دیگران این خطا را نباید تکرار کنند

و مرزها را باید برداشت و تجارت را آزاد کرد

که رفاه همه ملت‌ها اینگونه حداکثر می‌شود

و اصلا ریشه جنگ در حمایت از تولید داخلی ‏است

و تجارت آزاد شاه‌کلید صلح بین‌المللی است!

این بود که آموزه‌های علم اقتصاد را بر اساس این آرمان بازنویسی کردند

و تبدیل به جریان اصلی اش کردند

و حتی وفق این آموزه‌ها اقتصاددان تربیت کردند

و راهی همان کشورهایی کردند که تحریم‌شان کرده‌اند

و حتی اجازه صادرات یک قطعه ! به ‏اقتصاد آنها را نمی‌دهند

و با هر متخلفی از این تحریم ، چون جنایتکار جنگی برخورد می‌کنند .

اما همین‌که دیگرانی از میان مستعمرات سابق

به قدرت رقابت رسیدند و توانستند در بازار اینها حضوری موثر بیابند

و تولید ملی اینها را تهدید کردند ،

وحشیانه و بی‌ملاحظه حمایت‌های تعرفه‌ای و‏ غیرتعرفه‌ای را از سر گرفتند

و به ریش همه آنانکه در نتیجه تزویر اینها ،

"حداکثرسازی رفاه جهانیان و صلح بین‌المللی با تجارت آزاد"

آرمان‌شان شده بود

و تولید ملی‌شان را در پای این آرمان ذبح کرده بودند ،

قاه قاه خندیدند.

‏ننگ بر شاه سلطان‌ حسین‌های تاریخ

که بی‌توجه به تجربه غرب ، تسلیم تجویز غرب میشوند

و خنجر آرمانها و ارزشهای استعمارگر را بر قلب پیشرفت کشورشان فرو می‌کنند ؛

و میان این شاه‌سلطان‌حسین‌ها که تسلیم تزویر میشوند ،

با آن شاه‌سلطان‌حسین که تسلیم زور شمشیر شد ،

شاید آن یکی شرف داشته باشد.

موضوعات مرتبط: اقتصاد
برچسب‌ها: نفت , ایران , اروپا , تسلیم , ذغال سنگ

قرارگاه ضد صهیونیستی کمیل...